บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
ยามห่างกัน
บ้านคนรักสุนทราภรณ์ www.websuntaraporn.com
คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล |
ทำนอง เวส สุนทรจามร |
ยามฉันไกลเธอยังหลงละเมอฝันใฝ่ ครวญเท่าไหร่จิตใจช้ำ มองน้ำไกลตาจดพื้นนภาโค้งต่ำ เคยหวานฉ่ำไม่อำพราง สุขใจเมื่อยามฟ้างามน่าดู ต่างก็รู้รักอยู่ไม่จาง เคยเคล้าคลอกัน ไม่นึกจะพลันเหินห่าง ไยมาร้างห่างไป ยามเช้ายามเย็นมองน้ำกระเซ็นซัดฝั่ง ยามฉันนั่งแอบบังไม้ เคยพิศเพลินตาใดหนอจะมาเหมือนได้ เคยฝันใฝ่ เปลี่ยวใจคอย แต่เราจากกันนับวันจะจืดจาง กลับแรมร้างเหินห่างเลื่อนลอย มาเคล้ามาเคียง มายิ้มกันเพียงนิดหน่อย วันละน้อย ค่อยจาง |
ข้อมูลผู้ประพันธ์ทั้งคำร้องและทำนองล้วนได้มาจากการบอกกล่าว ข้อมูลอาจไม่ถูกต้องหรือคลาดเคลื่อน หากท่านพบว่าข้อมูลไม่ถูกต้อง โปรดแจ้งได้ที่ websuntaraporn@gmail.com หรือที่ นิมิตสววรค์
เพลงนี้แกะเนื้อร้องจากแผ่นซึ่งมิได้ระบุผู้ประพันธ์
ขอบคุณสำหรับทุกข้อมูลที่เพิ่มเติมมาครับ
นิมิตฯ
© เดิมผู้ที่ขับร้องเพลงนี้ คือ คุณประภาศรี นรินทรกุล ( ภรรยา ครูแก้ว ) ภายหลังคุณมัณฑนา นำมาร้องบันทึกใหม่จนเป็นที่รู้จักและนิยมเรื่อยมา
(จากหนังสือสุนทราภรณ์รำลึก)
sos
© คุณประภาศรีบันทึกในชื่อเพลงเมื่อยามห่างกัน คุณมัณฑนาบันทึกในชื่อยามห่างกัน
แว่วเสียงเธอ
© คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล
ทำนอง เวส สุนทรจามร
ดำริ
© คุณประภาศรี ขับร้องเพลงนี้ ไว้ด้วยลีลาการร้องแบบโบราณ คือใช้เสียงสูงแหลม และมีเอื้อน คล้ายการร้องในละครร้อง โดยท่อนสุดท้ายตรงคำว่า
"ค่อยจาง" เดิมใช้คำว่า "ค่อยคลาย"
เจ้าคุณกรมโฆษณาการ
© อ้อย อัจฉรา ขับร้องสด
แว่วเสียงเธอ
© เคยพิศเพลินตา ใด หนอจะมาเหมือนได้
คุณมัณฑนาร้องว่า เคยพิศเพลินตา ไย หนอจะมาเหมือนได้
อัน
© เนื้อเต็มครับ
วันละน้อยค่อยจาง.....
ยามนี้เธอเคยเฝ้าเพ้อละเมอหวังชื่น ใจขมขื่นสุดอ้างว้าง
ยังรักยังคอยความหวังก็ลอยเหินห่าง ใยทิ่้งขวางห่างไปไกล
เมื่อยามชื่นเชยรักเอยจดจำ กลับชองช้ำหมองคร่ำดวงใจ
อาทิตย์ลับตายามเช้าคืนมาฟ้าใหม่ ความรักไซร้ไม่คืน
แฟนฯ
เชิญส่งเกร็ดเกี่ยวกับเพลงยามห่างกัน