บ้านคนรักสุนทราภรณ์

สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์


นางละคร

บ้านคนรักสุนทราภรณ์ www.websuntaraporn.com
     คำร้อง สุรัฐ พุกกะเวส
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน     
  ชีวิตศิลปินเหมือนนกขมิ้นเหลืองอ่อนค่ำไหนนอนนั่น
ดูละครแล้วย้อนดูตัวเองพลัน
ชีวิตที่มีอาถรรพณ์
เหมือนต้องสาบกันนานมา

ถูกเขาประณามประณามหยามหมิ่น
ว่าเป็นศิลปินต่ำต้อยเหมือนพลอยที่ไร้ค่า
อนิจจาช่างไม่คิดเลยว่า
อยู่ใต้ฟ้าเดียวกันจะเหยียดหยันกันทำไม

(*) สร้างความสุขให้กับคนทั้งโลก
แต่ตัวกลับอาภัพโชคไร้ความชื่นใจ
เต้นไปรำไปใช้ศิลป์เลี้ยงชีวิต
มิใช่คนสิ้นคิดอย่างคำกล่าวหา

ความสุขของศิลปินนั่นหรือ
อยู่ที่เสียงปรบมือมากกว่าเสียงเงินตรา
บนเวทีนั้นจะมีความสุขนานา
แต่ลึกลงไปในอุรากินแต่น้ำตาอาจิณ

(ซ้ำตั้งแต่ * อีกครั้งหนึ่ง)


เนื้อเพลงในห้องบทเพลงได้รับความอนุเคราะห์จากสมาชิกที่รักในบทเพลงสุนทราภรณ์
ข้อมูลผู้ประพันธ์ทั้งคำร้องและทำนองล้วนได้มาจากการบอกกล่าว ข้อมูลอาจไม่ถูกต้องหรือคลาดเคลื่อน หากท่านพบว่าข้อมูลไม่ถูกต้อง โปรดแจ้งได้ที่ websuntaraporn@gmail.com หรือที่ นิมิตสววรค์
บ้านคนรักสุนทราภรณ์ www.websuntaraporn.com

© เอื้อเฟื้อโดย... นิมิตฯ / เทพกร บวรศิลป์
ผู้ขับร้อง : เพ็ญศรี พุ่มชูศรี
ลำนำเพลง คลิกที่นี่
เกร็ดเพลง


1. เพลงนี้มีอีกชื่อหนึ่งว่า "ศิลปิน"
2. คุณเพ็ญศรี พุ่มชูศรี ร้องบันทึกเสียงไว้ 2 ครั้ง
3. เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่อง "นางละคร"
4. ในภาพยนตร์คุณเพ็ญศรี พุ่มชูศรี ร้องว่า "ชีวิตนางละครเหมือนนกขมิ้นเหลืองอ่อนค่ำไหนนอนนั่น"
นิมิตฯ / เทพกร บวรศิลป์
© เป็นเพลงที่เลิศมาก เนื้อหากินใจมาก เสียงคุณยายก็ไพเราะดังระฆังแก้วจริง ๆ โดยเฉพาะตรง "มิใช่คนสิ้นคิด"
Palmy ม.5 รร.พิบูลวิทยาลัย ลพบุรี
© เป็นเพลงเอกจากภาพยนต์ไทยเรื่อง นางละคร
ดำริ
© เราต้องมีประวัติ(ศาสตร์) เราจะเข้าใจโลก เข้าใจชีวิต เข้าใจสังคม จำต้องรู้ที่มาที่ไป เหมือนสายน้ำต้องมีต้นน้ำ ต้นไม้ต้องมีรากเหง้า วันเวลาผ่านไป ผู้คน-บ้านเมืองเปลี่ยนไป สรรพสิ่งเปลี่ยนแปลง ทั้งทางวัตถุเช่นบ้านเรือนถนนหนทางหรือทางจิตวิญญาณของผู้คนในสังคมเช่นเมื่อก่อนไปบ้านไหนก็มีเชื้อเชิญให้ดื่มน้ำทานข้าว เป็นต้น ซึ่งตอนนี้(ปีพ.ศ.๒๕๕๓)แม้ในหมู่บ้านชนบทก็หาพฤติกรรมแบบดังกล่าวแทบไม่เจอแล้ว ดังนั้น หากเรามีข้อมูลพื้นฐาน เราจะเข้าใจซาบซึ้งมากยิ่งขึ้น ขอฝากท่านผู้รู้ช่วยให้ fact (รวมถึง comment) ของเพลงด้วย เพื่อประโยชน์ต่ออนาคต. Pd.25530303
ครองแผน ชิดธรรม
© คุณเพ็ญศรี พุ่มชูศรีเองก็เคยแสดงละครเวทีมาด้วย น่าคิดนะครับว่าเป็นเพลงนี้น่าจะมีที่มาจากตัวเธอเอง
การ์ฟิลด์
© ขอขอบคุณท่านที่นำเพลงมาลงไว้ค่ะ ช่างไพเราะและเนื้อหาของเพลงก็มีความหมาย

กินรี...
กินรี...
© เอ่อ ครับผม ผมอยากถามว่า เพลงนี้ มีคุณค่าในด้านอะไรบ่างอ่ะครับ เเล้วเเท้จริงเเล้วเพลนี้ ต้องการสื่ออะไร ครับ ช่วยผมหน่อย จะส่งงานเเล้วยังทำไม่เสร็จ
นักศึกษา
© เอ่อ ครับผม ผมอยากถามว่า เพลงนี้ มีคุณค่าในด้านอะไรบ่างอ่ะครับ เเล้วเเท้จริงเเล้วเพลนี้ ต้องการสื่ออะไร ครับ ช่วยผมหน่อย จะส่งงานเเล้วยังทำไม่เสร็จ
นักศึกษา
© เพลงนี้เป็นเพลงที่มีคุณค่ามาก ชีวิตผู้เเสดงนั้นบางคนมองว่าเป็นอาชีพที่ต้อยต่ำมาก คอยเต้นกินรำกิน เเต่ความจริงเเล้วนั้นนาฏศิลป์มีคุณค่ามากถ้าทุกคนเห็นคุณค่านาฏศิลป์เเล้วนั้นก็จะว่านาฏศิลป์เป็นการเเสดงที่งดงามมาก ปัจจุบันนาฏศิลป โขน ละคร กำลังเริ่มสูญหายไป กระผมขอเชิญชวนให้ทุกท่านร่วมกันส่งเสริม เผยเเพร่ อนุรักษ์การเเสดงนาฏศิลป์ไทย ไว้ให้กับอนุชนรุ่นหลังต่อไป

ณัฐพร ย้อยดี (นักเรียนโรงเรียนมัธยมวัดดอนตูม)
© สิ่งเหล่านี้ใครไม่ชอบเราก็อาจจะไปบังคับเขาไม่ได้แต่เราก็สามารถที่จะแสดงออกสิ่งเหล่านี้ออกมาให้ทุกคนได้รับรู้ว่าสิ่งนี้เป็นเอกลักษณ์ เป็นวัฒนธรรมของชาติเป็นสมบัติของแผ่นดิน
นาฏศิลป์คือความภูมิใจของชาวไทยเมื่อสมัยก่อนศิลป์ไทยไม่เคยเป็นรองใคร โดยมีระนาดปี่กลองที่คอยบรรเลงเพลง นาฏศิลป์เเลดนตรีนั้นมีมานานนักเป็นศิลป์โบราณขวานทอง พ่อเเม่ปู่ย่าตายาย ครูบาอาจารย์ ได้นำมาสอนเสนอสนองการเเสดงได้งดงาม ปัจจุบันวัยรุ่นไทยบางคนอาจลืมศิลปวัฒนธรรมไทย เพราะไปใส่ใจกับการเเสดงของชาติตะวันตกมากเกินไปเเต่ในขณะเดียวกันชาวต่างชาติก็มาสนใจนาฏศิลป์ไทย ถ้าเราไม่ได้ดูความงดงามนาฏศิลป์ไทยก็คงจะเข้าใจว่านาฏศิลป์ไทยไม่งดงาม นาฏศิลป์สอนให้เราเป็นคนที่มีความสุภาพ อ่อนโยน มีอาจารย์ท่านหนึ่งเคยพูดหนูว่า การเรียนนาฏศิลป์ต้องมีความมานะอดทน ถ้าเราไม่มีความมานะเราก็จะเข้าใจถึงความเป็นไทยได้ " นาฏศิลป์เชิดชูคุณธรรม เราก็ควรอนุรักษ์รักษาเอาไว้ นาฏศิลปสามารถทำให้เราเป็นคนดี รู้ผิดชอบชั่วดี คุณธรรมเเละคุณงามความดีนี่เเหล่ะครับจะเป็นเครื่องคุ้มกันภัยให้กับเราหรือศิลปิน ถึงเเม้เราจะอยู่คนเดียวก็ตาม"



ณัฐพร ย้อยดี (นักเรียนโรงเรียนมัธยมวัดดอนตูม)

เชิญส่งเกร็ดเกี่ยวกับเพลงนางละคร