บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
ราตรีสุดท้าย
บ้านคนรักสุนทราภรณ์ www.websuntaraporn.com
|
คำร้อง พรพิรุณ-มัณฑนา |
ทำนอง พรพิรุณ-มัณฑนา |
| ยามราตรีมีพระจันทร์เจ้าพราวผ่องนวล ทอแสงงามเย้ายวน เหมือนจะชวนให้หวนรำพึง คิดถึงคืนหนึ่งซึ้งใจฉ่ำหวาน คืนมีเธอคลอพะนอใกล้ หวามใจชั่วกาล ร่มพฤกษ์ดังวิมาน ฟ้าเปรียบปานม่านเวียงวังทอง แขนเธอประคองฉันแนบอุรา พอพระจันทร์เลยล่วง รักจำจากทรวงห่วงหา สองเราต่างคนอำลา นิจจาจำพรากจากไกล เป็นราตรีสุดท้ายที่เราชื่นรื่นหทัย โธ่เขาลืมรักไป แสนระทมสุดข่มอาลัย ช้ำในใจเศร้าเขาไม่คืนมา |
ข้อมูลผู้ประพันธ์ทั้งคำร้องและทำนองล้วนได้มาจากการบอกกล่าว ข้อมูลอาจไม่ถูกต้องหรือคลาดเคลื่อน หากท่านพบว่าข้อมูลไม่ถูกต้อง โปรดแจ้งได้ที่ websuntaraporn@gmail.com หรือที่ นิมิตสววรค์
คุณมัณฑนาเล่าไว้ในหนังสือดาวประดับฟ้ามัณฑนา โมรากุลว่า..."ร่วมกันแต่งกับพรพิรุณไปด้วยกันทั้งทำนองและคำร้อง แยกไม่ได้ว่าตอนใดผู้ใดแต่ง ประมาณปี 2514
บันทึกเสียงที่ห้อง กมล สุโกศล โดยรวงทอง แต่ไม่ทันได้ออกเป็นแผ่นเสียง ห้องกมลก็ยุบไปก่อน มาสเตอร์ก็พลอยหายไปด้วย"
vip94
© นิจจาจำพรากจากไกล = นิจจาจำพรากจำจากไกล
vip94
© สองเราต่าง "วอน" อำลา....
vip94
© ประวัติความเป็นมาคุณมัณฑนาได้เล่าว่า"ตอนนั้นพรพิรุณมีปัญหากับทางบ้านเธอก็มาพักอยู่กับดิฉัน มีวันหนึ่งเธอมานั่งเคาะอิเล็กโทนของดิฉัน ทำนองเพลงออกไทยเดิมแล้วก็บอกว่าช่วยกันใส่เนื้อสิพี่ ดิฉันก็ช่วยเธอเพียงนิดหน่อยเท่านั้นแหละค่ะ เธอบอกเนื้อเรื่องว่าเป็นคืนสุดท้ายที่หญิงชายได้รักกัน สุดท้ายก็ออกมาเป็นเพลงราตรีสุดท้าย "
ศุภวัทน์ แพ่งอ่ำ
เชิญส่งเกร็ดเกี่ยวกับเพลงราตรีสุดท้าย