บ้านคนรักสุนทราภรณ์

สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์


ดอกไม้โรย

บ้านคนรักสุนทราภรณ์ www.websuntaraporn.com
     คำร้อง จารุกนก
ทำนอง จารุกนก     
  หน้าแล้งดินแห้งใบไม้ร่วงหล่น
ทั้งใบและต้นก็เหี่ยวเฉา
ครั้นพอแสงแดดแผดเผา
ก็พากันเหี่ยวเฉา ร่วงโรย
แต่ก่อนเคยงาม เมื่อฝนพรำ
ชุ่มฉ่ำงามล้ำเมื่อคราฝนโปรย
แต่แล้วก็พากันร่วงโรย
เหี่ยวโหย ร่วงโรยเมื่อขาดฝนพรำ

*โอ้รักของเราเงียบเหงาเศร้าใจ
เหมือนดังดอกไม้ที่ร่วงหล่นช้ำ
รักเรานั้นก่อนเคยฉ่ำ
กลับกลายเป็นชอกช้ำสุดทน
เมื่อไหร่จะคืนกลับมาให้ชม
เหลือข่มตรอมตรมระทมหมองหม่น
ยิ่งเหลียวมองดูเห็นดอกใบหล่น
สุดทนหมองหม่นเหมือนดอกไม้โรย

(SOLO แล้วซ้ำตั้งแต่ *)
เนื้อเพลงในห้องบทเพลงได้รับความอนุเคราะห์จากสมาชิกที่รักในบทเพลงสุนทราภรณ์
ข้อมูลผู้ประพันธ์ทั้งคำร้องและทำนองล้วนได้มาจากการบอกกล่าว ข้อมูลอาจไม่ถูกต้องหรือคลาดเคลื่อน หากท่านพบว่าข้อมูลไม่ถูกต้อง โปรดแจ้งได้ที่ websuntaraporn@gmail.com หรือที่ นิมิตสววรค์
บ้านคนรักสุนทราภรณ์ www.websuntaraporn.com

© เอื้อเฟื้อโดย... วิภา
ผู้ขับร้อง : มัณฑนา
ลำนำเพลง คลิกที่นี่
เกร็ดเพลง


© ฟังจากต้นฉบับแล้วเนิ้อเพลงมีผิดหลายที่นะคะ

ครั้นพอแสงแดดแผดเผา = เพราะต้องแสงแดดแผดเผา

ก็พากันเหี่ยวเฉา ร่วงโรย = ก็พากันเหี่ยวและเฉา ร่วงโรย

แต่ก่อนเคยงามเมื่อฝนพรำ = แต่ก่อนเคยงาม เมื่อยามฝนพรำ

เหมือนดังดอกไม้ที่ร่วงหล่นช้ำ = เหมือนดังดอกใบที่ร่วงหล่นช้ำ



vip94
© เนื้อเพลง แต่งเปรียบเทียบกับชีวิตและอารมณ์ของคนกำลังเศร้าในความรักได้เหมาะ ฟังแล้วทำให้ได้อารมณ์ลึกซึ้งถึงความรู้สึก กินใจ ไพเราะมาก ฟังทีไรก็รู้สึกอินมากๆในเพลงดอกไม้โรยนี้ค่ะ ขอขอบคุณผู้แต่งคำร้อง และทำนองค่ะ.
องุ่นเปรี้ยว
© ประมาณปี 2489-2490
คุณมัณฑนา โมรากุล ร้องเพลงนี้เมื่อายุ 15-16 ปีในละครวิทยุ แต่บันทึกเสียงปี 2489
วรวิทย์
© เพลงนี้คุณมาริษาเคยเล่าว่า ตอนนั้นไปทำงานที่กรมในตอนเช้าตรู่ ยังไม่มีใครมาเลย มีเพียงครูเอื้อเท่านั้นที่มาเช้า ครูเลยไปหยิบหนังสือเพลงมา แล้วเปิดไปหน้าเพลงดอกไม้โรย แล้วลองให้คุณมาริษาลองร้องดู ตอนนั้นคุณมาริษาบอกรู้สึกกลัวครูเอื้อมาก เพราะท่านดูน่าเกรงขาม อีกทั้งยังเช้าเสียงยังไม่ค่อยออก พอร้องไปก็เสียงหายบ้างเสียงหลงบ้าง คุณมาริษาบอกตอนนั้นรู้สึกอายมากๆ
Lelouch

เชิญส่งเกร็ดเกี่ยวกับเพลงดอกไม้โรย