บ้านคนรักสุนทราภรณ์

สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์


หวนอาลัย

บ้านคนรักสุนทราภรณ์ www.websuntaraporn.com
     คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล
ทำนอง เวส สุนทรจามร     
  หวนอาลัยหัวใจคร่ำครวญ
ทุกวันเหงาใจให้หวนคร่ำครวญจำคะนึง
กรรมเอ๋ยกรรมต้องจำคิดรำพึง
ครวญถึงคนหนึ่งโศกซึ้งไม่คลายคลา

บางเวลาน้ำตาหลั่งไหล
โถกรรมชักนำจากไปเศร้าใจทรมา
คอยทุกวันตื้นตันทุกวันมา
บุญน้อยคอยท่า กลับร้างกลับราไป

* หมองใจตรมระทมไร้ร่มโพธิ์ทอง
สุดปองหมองหม่นไหม้
ยามพร้อมบุญยังอุ่นใจ
ครั้นบุญมาขาดไปดั่งใจขาดพลัน

ยามแรมไกลเหงาใจเยือกเย็น
ฉันปองทุกข์ครองยากเข็ญ เยือกเย็นในอุรา
ไกลแสนไกลเมื่อไหร่ถึงจะมา
ยังหลงคอยท่าอย่าร้างอย่าลาเลย

ซ้ำตั้งแต่ *

เนื้อเพลงในห้องบทเพลงได้รับความอนุเคราะห์จากสมาชิกที่รักในบทเพลงสุนทราภรณ์
ข้อมูลผู้ประพันธ์ทั้งคำร้องและทำนองล้วนได้มาจากการบอกกล่าว ข้อมูลอาจไม่ถูกต้องหรือคลาดเคลื่อน หากท่านพบว่าข้อมูลไม่ถูกต้อง โปรดแจ้งได้ที่ websuntaraporn@gmail.com หรือที่ นิมิตสววรค์
บ้านคนรักสุนทราภรณ์ www.websuntaraporn.com

© เอื้อเฟื้อโดย... วรวิทย์

ลำนำเพลง คลิกที่นี่
เกร็ดเพลง


© โดยเฉพาะเพลง”หวนอาลัย” ซึ่งเนื้อร้องแต่งโดย เวศ สุนทรจามร ส่วนทำนองเป็นของแก้ว อัจฉริยะกุล เป็นบทประพันธ์ขึ้นหลังจากท่านปรีดี พนมยงค์ต้องลี้ภัยการเมืองหลังรัฐประหารเมื่อ 8 พฤศจิกายน 2490 ถือเป็นเพลงที่ถูกนำมาตั้งเป็นชื่อหนังสือไว้อาลัยท่านผู้หญิงพูนศุข
พิจิตรา
© หนังสือ”หวนอาลัย พูนศุข พนมยงค์” เป็นหนังสือที่มีค่าลำดับที่ 3 นับจากเล่มแรก”ธรรมาลัย ท่านผู้หญิงพูนศุข พนมยงค์” ได้จัดพิมพ์เพื่อบรรณาการแก่ผู้ร่วมพิธีไว้อาลัยแด่ท่านเมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม 2550 เป็นธรรมกถาของพระพรหมคุณาภรณ์(ป.อ.ปยุตโต)

เนื้อหาหนังสือ”หวนอาลัย”เล่มพิเศษ นี้ทั้งหนาและหนักด้วยสาระอันมีค่าตั้งแต่หน้าแรกจวบจนถึงหน้าสุดท้าย ล้วนมีธรรมนำหน้า จากเปิดหน้าแรกด้วย” ธรรมะย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม”….ถึงหน้าสุดท้ายที่กล่าวว่า”ผลของการที่ก่อ สร้างไว้ดีแล้ว ย่อมไม่ศูนย์หาย” พร้อมทั้งที่ปกหลังหนังสือได้แนบ CD เพลง ทรงคุณค่า 3 เพลง ได้แก่ เพลง หวนอาลัย เพลงแม่จ๋า เพลงคนดีมีค่า ซึ่งขับร้องโดยคณะนักร้องประสานเสียงสวนพลู อำนวยเพลงโดย ไกวัล กุลวัฒโนทัย
พิจิตรา
© เนื้อเพลงท่อนสองผิดค่ะ
น้ำตาหลั่งไหล ไม่ใช่ไหลหลั่ง

ส่วนท่ีส่งว่า ครั้นบุญมาขาดไปดั่งใจขาดคลา เพื่อให้ได้ความดิฉัยนว่า น่าจะขาดลา นะคะ แต่ท่ีร้องในแผ่นว่า ขาดพลัน นั่น ไม่รับสัมผัสค่ะ ครูเพลงสมัยก่อนท่านไม่ลืมร้อยสัมผัสแน่นอน ท่านผู้รู้ก็น่าจะบอกนะคะว่าสมัยก่อนเขาร้องกันขาดลา หรือขาดคลา
ชมัยภร
© คำว่า
ทุกวันเหงาใจให้หวนคร่ำครวญ

ขอแจ้งที่พิมพ์ผิด
© ปรับปรุงเนื้อร้องแล้วโดยเทียบกับบันทึกของคุณอิสริยา..
ตรง ขาดลา ของคุณชมัยภร ผมเห็นด้วย แต่ขอคงไว้เป็น ขาดพลัน ตามที่ร้อง.. หากจะนำไปร้องก็ให้เลือกเอาตามดุลยพินิจของแต่ละท่านก็แล้วกันนะครับ
ขอขอบคุณคุณดุสิตาและทุกท่านที่เอื้อเฟื้อครับ..
นิมิตฯ

เชิญส่งเกร็ดเกี่ยวกับเพลงหวนอาลัย