บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
ฝนพรูอยู่เดียว
บ้านคนรักสุนทราภรณ์ www.websuntaraporn.com
คำร้อง ใหญ่ นภายน |
ทำนอง ใหญ่ นภายน |
ยามเมื่อฝนโปรยลมโชยพัดผ่านใจหวิว ฝนเอ๋ยคล้ายแกล้งอีกแรงลมพลิ้วหวั่นทรวง เหมือนเป็นลางบอกทางรักขาด อนาถชีวิตคอยร่วงไหวทรวงห่วงยอดชู้ เมฆต่ำคล้ำไปพาใจนั้นเศร้าโศกซึ้ง โหยหวนอาลัยอกใครจะถึงหยั่งรู้ ฟ้ายังครางเมฆยังครึ้มหล้า หวั่นจิตผวาคิดดูฝนพรูยามอยู่เดียว รำพึงใจเอ๋ยเคยคิดไม่สร่าง เวรคงมาถึงวันหนึ่งคงร้างใจเปลี่ยว แปลกจิตสุดคิดอยู่ดายเดียว เปลี่ยวมันเคยฝันเหลือแต่เงา อนาถรักเอยเคยร่วมชิดชื่นสุขสันต์ รักร้างโรยรากลับพาใจฝันอับเฉา หรือเป็นเวรก่อเกณฑ์ซ้ำให้แปลกใจไฉนจึงเศร้า รักเรามาเปลี่ยนไป |
ข้อมูลผู้ประพันธ์ทั้งคำร้องและทำนองล้วนได้มาจากการบอกกล่าว ข้อมูลอาจไม่ถูกต้องหรือคลาดเคลื่อน หากท่านพบว่าข้อมูลไม่ถูกต้อง โปรดแจ้งได้ที่ websuntaraporn@gmail.com หรือที่ นิมิตสววรค์
1. บันทึกเสียงวันที่ 4 สิงหาคม 2493 โดย เพ็ญศรี พุ่มชูศรี
2. เพลงแรกที่ครูใหญ่ นภายนแต่ง
3. ในภายหลัง ครูพรพิรุณได้นำเพลงนี้ออกมาทำแผ่นเสียงขายใหม่อีกครั้งหนึ่ง
แว่วเสียงเธอ
© เพลงนี้เดิมครูใหญ่ นภายน ให้ชื่อว่า "ฝนแห่งชีวิต" ตอนหลังจึงเปลี่ยนเป็น "ฝนพรูอยู่เดียว"
ศศิธรารัตน์
© เนื้อเพลงผิดหลายที่นะคะ....
ฝนเอ๋ยคล้ายเพลงอีกแรงลมพลิ้วหวั่นทรวง...ฝนเอ๋ยคล้ายแกล้งอีกแรงลมพลิ้วหวั่นทรวง...
เมฆปั่นคล้ำไปพาใจนั้นเศร้าโศกซึ้ง....เมฆต่ำคล้ำไปพาใจนั้นเศร้าโศกซึ้ง
แปลกจิตครุ่นคิดอยู่ดายเดียวเคยฝันเหลือแต่เงา.....แปลกจิตสุดคิดอยู่ดายเดียวเปลี่ยวมันเคยฝันเหลือแต่เงา
หรือเป็นเวรก่อเองชักให้เปลี่ยวใจไฉนจึงเศร้า...หรือเป็นเวรก่อเกณฑ์ซ้ำให้เปลี่ยวใจไฉนจึงเศร้า...
vip94
© ท่อนสุดท้าย...หรือเป็นเวรก่อเองชักให้เปลี่ยวใจไฉนจึงเศร้า รักเรามาเปลี่ยนไป....หรือเป็นเวรก่อ'เกณฑ์ซ้ำ'ให้'แปลก'ใจไฉนจึงเศร้า รักเรามาเปลี่ยนไป
vip94
© แปลกจิตสุดคิดอยู่ดายเดียว
เปลี่ยวมันเคยฝันเหลือแต่เงา
ที่ถูกต้องเป็น
"แปลกจิตสุดคิดอยู่ดายเดียว
เกลียวมั่นเคยฝันเหลือแต่เงา"
ประเสริฐศรี
© บันทึกเสียงที่ กมลสุโกศล เมื่อวันที่ 4 สืงหาคม พ.ศ.2511 ขับร้องโดย เพ็ญศรี พุ่มชูศรี
ครรชิตขอนแก่น
เชิญส่งเกร็ดเกี่ยวกับเพลงฝนพรูอยู่เดียว