บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
เสียงสนครวญ
บ้านคนรักสุนทราภรณ์ www.websuntaraporn.com
|
คำร้อง พรพิรุณ |
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน |
| เสียงยอดสนอ่อนโอนพลิ้วโยนยอดไหว ล้อลมไกวก้องมา ดังกู่เอินร้องเรียกเสียงเพรียกแผ่วมา ให้ว้าเหว่ชีวี สนคลั่งไคล้เจ้าครวญหาใครให้หวน จึงคร่ำครวญเช่นนี้ หรือเจ้าหม่นไหม้ไหวหวั่นฤดี เพราะเจ้าไม่มีเพื่อนใจอย่างเคย * อย่าโศกระทมตรมเศร้า อกเราก็เหมือนเช่นเจ้าเอย เสียดายไม่เคยเห็นใครเป็นคู่เชย รักแรมเลยเหมือนกัน สนอย่าครวญอย่าตรมระทมให้หวน เพ้อรัญจวนโศกศัลย์ ถึงแม้ไม่มีใครปลอบขวัญ เจ้ายังมีเรานั้นทุกวันปลอบขวัญเจ้าเอย ซ้ำตั้งแต่ * |
ข้อมูลผู้ประพันธ์ทั้งคำร้องและทำนองล้วนได้มาจากการบอกกล่าว ข้อมูลอาจไม่ถูกต้องหรือคลาดเคลื่อน หากท่านพบว่าข้อมูลไม่ถูกต้อง โปรดแจ้งได้ที่ websuntaraporn@gmail.com หรือที่ นิมิตสววรค์
เป็นเพลงของมหาวิทยาลัยขอนแก่น
แว่วเสียงเธอ
© จังหวะบีกิน
ก
© เคยได้ยินเพลงนี้เฉพาะในมอ.ขอ. ตอนนี้ดีใจที่มีคนฟังมากขึ้นค่ะ เพลงนี้เพราะมากๆ อยากเล่าให้ฟังค่ะ สนพวกนี้..ความจริงอยู่ตรงแนวถนนทางเข้ามหาวิทยาลัยขอนแก่นตรงประตูสีฐาน ที่คณะศึกษาศาสตร์(ที่ตั้งเดิม - ที่อยู่ตำบลสีฐาน) ด้านหลังของแนวต้นสนสองข้างทางนี้เป็นบึงน้ำกว้างใหญ่..ทั้งสองข้าง ส่วนบึงด้านขวามือ - ด้านหลังมีป่าต้นพยอม หอมมากในหน้าหนาว ... งั้น..อยากให้พวกเราเมื่อฟังเพลงนี้แล้ว..ให้จินตนาภาพของบึงน้ำด้านหลังถนน.. ผ่านต้นสน..ผ่านบึงน้ำ.. มองไปไกลโพ้น..ให้เห็นกลุ่มต้นพะยอม ให้รู้สึกเย็นจากลมที่พัด..เมื่อยอดสนโอนอ่อนพริ้วไปตามลม.. แล้วให้ได้กลิ่นหอมจากดอกพะยอมค่ะ (เอ..ไม่แน่ใจว่าชื่อพะยอม..หรืออะไร.. ถ้าใครจำได้ช่วยบอกด้วย ความจำไม่ค่อยดีค่ะ มันกว่า 30 ปีมาแล้วที่อยู่ที่นั่น) พอได้สัมผัส..เสียงสนครวญจริงๆหรือยังคะ?
นุช
© ฟังแล้ว...คิดถึงอดีตเคยเรียนปี 2513
คราวนั้นฟังเพลงก็กลัวเรียนไม่จบ..เหมือนภาพแห่งความผิดหวัง
บทเพลงนี้พวกที่รีไทร์...เอาไว้รำพึง..ฟังแล้วไม่กล้าประมาทการเรียน
ยอมรับว่า...ไม่เคยได้ยินเสียงสน..ได้แต่ผ่านไปผ่านมา
เพลงนี้ได้ยินแล้วคิดถึงอดีตแฟนเก่า..ที่เรารักเหลือเกิน
ไม่นึก..เพลงนี้จะกลายเป็นบันทึกความสุขที่ไม่มีอยู่แล้ว
ต้นสนยังยืนเขียวอยู่ เสียงสนก็ยังคงอยู่....เสียงน้องคนนั้นไม่มีนานแล้ว
คงไม่ได้ทำบุญกันมา...ไม่มีลากันสักคำ..เลยได้คิดถึงแต่เสียงสน
เสียง "ไม่สน"...ไม่มีซักหน่อย...แต่ดังฝังในใจไม่ลืม
ประกอบ
© ความรู้สึกเฉกเช่นเดียวกับนุชนะคะ นุชคงจำได้ว่าเราร้องเพลงนี้กับวงคณะ และวงสมข.จนเป้นเพลงประจำตัวถึงเดี๋ยวนี้ก็ยังร้องอยู่เมื่อเลี้ยงรุ่นใดก็ตามค่ะ เพราะเหลือเกินนะคะ
Nongmoo9
© ชอบเพลงนี้มาก เพราะทั้งทำนองทั้งเนื้อเพลง ฟังแล้วได้ความรู้สึกเศร้า ๆ ชวนให้นึกถึงเพื่อน พี่ ๆ น้อง ๆ จากรั้ง มขที่เคยรู้จัก คนแต่งเนื้อเพลงนี้เก่งมากสามารถดึงเอาจุดเด่นมาแต่งเติมด้วยทำนองที่เหมาะมาก ๆ เสียงคนร้องก็ถ่ายทอดความรู้สึกได้เยี่ยมยอดจริง ๆ เมื่อ 20 ปีก่อน ทุกวันพอถึงประมาณ 4-5 ทุ่มจะเป็นเพลงปิดสถานีวิทยุแห่งประเทศไทย ด้วย ขอบคุณคนที่เอามาห้อยไว้ ครับ
อ้อ อีกนิด ครับ ทิวทัศน์ระหว่างบึงนำกับป่าพยอมที่คุณนุชเอ่ยถึง ตอนนี้จะถูกบดบังด้วย อาคารศูนย์ประชุมแล้วครับ
ไหม-23
© ขอบคุณชาวมข. คุณประกอบรุ่นพี่ คุณไหม23รุ่นน้อง Nongmoo9เพื่อนที่นั่งเรียนด้วยกันตอนปี 2517 และสุดท้ายขอขอบคุุณคุณอรที่เปิดเพลงนี้ให้ฟังอีกในวันนี้ :)
อ้าว..คุณไหม23คะ มีตึกกั้นวิวของเราเสียแล้วหรือคะ
Nongmoo9คะ จำได้แม่นว่าเพลงนี้เป็นเพลงของหมูที่ร้องกล่อมพวกเราตลอด 4 ปีที่นั่น ทุกวันนี้พอคิดถึงเพลงนี้ก็จะคิดถึงเสียงของหมู.. คนเดียวนะจ๊ะ ขอบคุณมากสำหรับเวลาแห่งความสุขยามนั้น
นุช
© ฟังแล้วคิดถึงอดีตค่ะ เข้าเรียนปี2523 บางวิชาต้องไปเรียนที่คณะศึกษาฯ
ดาวรุ่ง มข.17
เชิญส่งเกร็ดเกี่ยวกับเพลงเสียงสนครวญ