โน่นแน่ะผ่องเพ็ญโสม
ดุจดังโคมงามเหลือเกิน
สองเราชวนเดิน
ชี้ชมพิศเพลินเห็นเดือนชี้ชมให้มา
แจ่มประเจิดลอยคว้าง
ส่องสว่างกลางนภา
แสงนวลยวนตา
แสงจันทร์นั้นพาสองเราให้มาชมจันทร์
งามยามข้างขึ้นแลงาม
แสงงามดูอร่ามพราวพรรณ
ชื่นอารมณ์เพราะชมแสงจันทร์
เหมือนโคมสวรรค์ส่องหล้า
แจ่มกระจ่างกลางหาว
สุกสกาวพราวนภา
ครั้นเราเดินมา
แสงเดือนนั้นเลือนลับตาแอบฟ้าบังกาย
ไม่กล้าอวดแสงแพรวพราย เหมือนจะอายฉันแน่
|