โน่น นกสีชมพูอยู่บนไม้ไทร
มันเริงหัวใจชวนนางเมียเคล้าเคลียพร่ำร้องบอกกัน
เมื่อเราเพลินฟังยังซึ้งถึงความรักของมัน
นกรักกันนั้นยังชื่นชูแม้นเรามีคู่คงสุขเหลือเกิน
มัจฉาต่างเวียนว่ายน้ำในลำธาร
โธ่ ! แม้ปลาก็สำราญผู้เมียทั่วธารรักกันมิเมิน
แหม ! โน่นกระต่ายเคล้าเคลียกันเพลิน
โถ กวางมัวเมินคล้อยเดินตามนาง
นั่นคือกระทิงเย้ากันตามทาง
เก้งมันวิ่งพลางเหลียวรอเมียมัน
ขับลำนำเมื่อได้นำนาง
ชี้ชมระหว่างเดินทางไพรวัน
ป่านี้มีคู่ชิดชูคงมั่น
ให้คอยคิดหวั่นเปลี่ยวในอารมณ์
สัตว์มีเมียคลอพะนอรักชื่นอุรา
น่าอิจฉาเมื่อมองไปอกเอยเปลี่ยวใจครวญระทม
คนรักกันเขาคงจะชื่นระรื่นเริงรักรื่นรมย์
พะนอคลอเฝ้าเคล้าแนบแอบชมทุกข์ครองอารมณ์ก็หายไป
แม้สารถีมีคู่ดังนางได้ดูทั่วไป
ทั่วทั้งแดนพงไพรนี้คงสดใสทวี
|