โอ้ความรักที่สุขสันต์
พอร้างครันสิ้นขวัญสวาทวาย
จากเราจิตเขาก็หน่ายอยู่อย่างตาย
แม้ใกล้เหมือนไกลชู้ชม
เมื่อคนรักหักอกฉัน
ทนทุกข์ทัณฑ์โศกศัลย์จาบัลย์ระทม
ข่มใจเพียงใดเหลือข่ม
หน้าชื่นอกตรมใจบ่มพิษรักรึง
โอ้ความรักหนักอกเอ๋ย
ชายเฉยเมยใจเอ๋ยกลับดื้อดึง
ครุ่นคราวที่เขาปั้นปึ่ง
ยิ่งคะนึงฉันยิ่งร้าวรึงฤดี
โทษทัณฑ์รักสุดหักหาย
พันธะชายผูกคล้ายเงื่อนตายทุกที่
เมื่อใดดวงใจฉันนี่
จะไม่ไยดีกรงที่เขาขังใจ
หากบุญเหลือเอื้อกุศล
บุญช่วยดลส่งผลให้บาปไกล
สิ้นเชื้ออย่าเหลือเยื่อใย
ตราบสิ้นใจขอให้ฉันไกลเคราะห์กรรม
สาปความรักหักหม่นหมอง
ไม่ขอปองสนองคำวอนเขาพร่ำ
เจ็บอายจนตายขอจำ
ผู้ชายใจดำใจต่ำล้วนรักลวง
|
