หัวใจสุดจะช้ำ คำของเธอที่ฝากไว้
ยามรักช่างหวานกระไร จับใจในถ้อยคำ
หวานคำเธอพร่ำรัก หวานนักยังชื่นฉ่ำ
หวานใดไม่ล้ำ เหมือนถ้อยคำเธอพร่ำรำพัน
แต่พอรักคลาย กลับกลายเหมือนความฝัน
ใจของฉันสุดระกำ ช้ำไม่หาย
ไม่นึกไม่ฝันว่ารักนั้นกลับกลาย
หลงน้ำคำชาย จึงไม่วายหัวใจระทม
หวานใดไม่ปาน เท่าหวานคารม
ยามรักเธอหวังจะชม เล่ห์ลมลวงเรา
แสนช้ำกระไร เจ็บใจที่เชื่อเขา
คิดแล้วใจเศร้า โอ้ตัวเราแสนเศร้าทรวงใน
คำชายนี้หนอ ล่อลวงให้ตายใจ
พอรักใหม่ก็จืดจาง ห่างรักเก่า
หญิงใดอย่าได้เชื่อ เมื่อเขาฝากรักเรา
หญิงใดใจเบา เชื่อคำเขาจะเศร้าเสียใจ
|
