เพียงเพทายมองผาดดูคล้ายดังมณี
ที่มีสีแดงสลัวให้เห็นทั่วไป
คงพอแทนแม้นห่างมณีสดใส
เขาชมว่าอำไพ เมื่อยามไร้หมู่รัตนา
เพียงเพทายที่ชายเพียรครอง
อยู่ไกลเพชรงามผ่อง เขาปองเพียรไขว่เพียรคว้า
แต่ฉันไตร่ตรองมิเคยรับรองเมตตา
เฝ้าเจียมกายา เฝ้าเจียมราคาสตรี
อันราคาคุณค่ามวลเพชรงามวิไล
ที่คนเขาตีค่าไว้ให้สูงก็ดี
เพียงเพทายคล้ายดังมณีเช่นนี้
แม้ยังปราศราคี ส่งศักดิ์ศรีกว่าเพชรรอยราน
ฉันเป็นเพียงพลอยด้อยในราคา
แต่รักษาคุณค่าของพลอยคอยผู้สงสาร
ที่รักค่าพลอยมิเคยร้าวรอยสักครา
มุ่งปองดวงมาน ต้องการเพทายมั่นคง
|
