ลาแล้วแดนดินถิ่นขจี
ลาก่อนนนทรีร่มเกล้า เราไปก่อน
ยามอำลา อาลัยใจอาวรณ์
ทรวงสะท้อนสั่นสะเทื้อนเหมือนขาดใจ
ยามจากไปหัวใจแสนเศร้าสร้อย
ได้แต่คอยพบกันวันใหม่
โอ้อกเอ๋ย เคยชื่นต้องฝืนใจ
จำร้างไร้ เกษตรไปไกลจากกัน
ลาแล้วแดนดินถิ่นเคยชื่น
ทั้งหลับตื่นอาลัยใจโศกศัลย์
ถึงเราจะร้างเกษตรไกลไปนานวัน
ความสัมพันธ์ยังฝังใจไม่ลืมเลือน
|