(ญ.1) นี่เธอมานี่ พอดีเธอมา
จะขอปรึกษาปัญหาอะไรหน่อย
(ญ.2) คงเรื่องผู้ชายฉันถูกถามบ่อย
เรื่องราวเพียงนิดหน่อยไม่ค่อยจะคิดดู
(ญ.1) มีชายคนหนึ่งพึงใจไมตรี
อันชายคนนี้เศรษฐีมีเงินอยู่
(ญ.2) จงอย่าเชื่อใจรักใคร่เคล้าคู่
ก่อนที่จะสมสู่สืบดูให้รู้นัย
(ญ.1) หนุ่มมีใบละร้อยสดศรี
มากเหลือดีนี่ตั้งปึกใหญ่
(ญ.2) อย่าเพิ่งใฝ่รักปักใจ อย่าละเมอไป
หลีกเขาไป อย่าไว้ใจให้ใกล้นักนะ
(ญ.1) ผู้ชายมีเงินจะเมินทำไม
ประจบเอาไว้ได้ทรัพย์ดีกว่า
(ญ.2) จงอย่าเพลิดเพลินงกเงินล้ำค่า
ต่อไปจะเสียท่าจะพาให้เสียคน
(ญ.1) บางทีลามปามลวนลามประคอง
(ญ.2) เธอคงจองหองคงร้องคงบ่น
(ญ.1) จะบ่นทำไมฉันไม่หมองหม่น
(ญ.2) นี่เธอคงเสียป่นชอบกลอย่างเหลือเดา
(ญ.1) บางทีเดินชน
(ญ.2) เป็นกลอุบาย
(ญ.1) บางทียิ่งร้ายทำคล้ายเมาเหล้า
(ญ.2) เมาดิบกระมัง
(ญ.1) เขานั่งคุกเข่า
(ญ.2) นั่นแหละลูกไม้เก่า พวกเราอย่าไว้ใจ
(ญ.1) พูดพลางถูกตัวทั่วกาย
(ญ.2) แน่ะ อุ๊ย ! ต๊าย ตาย กำเริบใหญ่
เธอทำอย่างไร
(ญ.1) นิ่งไว้
(ญ.2) นิ่งแล้วทำไงหากเสียไปทำฉันใดไม่มีหวังคืน
(ญ.1) บางทีมาคลำ
(ญ.2) เธอทำไงกัน
(ญ.1) เขาชมเท่านั้นว่าฉันเนื้อลื่น
(ญ.2) เธอได้อะไรฉันไม่เห็นชื่น
(ญ.1) ได้เงินมาสามหมื่น
(ญ.2) แหม ชื่นใจลูกไม้ดี
|