.... เหล่าชายฉกรรจ์ใฝ่ฝันนักรบ
ครันครบมุ่งเพียรเรียนเรื่อยมา
รักเป็นทหารจึงต้องการศึกษา
ร่วมกันมาไม่ท้อใจ
.... จิตใจเราแรงและแฝงความหาญ
ไม่คร้านอดทนปนมุ่งไกล
ถึงคราวซัมเมอร์เราต้องเจอแค่ไหน
หนักเพียงใดใจสู้มัน
.... ใฝ่ฝันวันเสาร์ที
ช่างเปรมฤดีเทียมกัน
ห่างรั้วไปสักวัน
กลับมาแจ่มกันทุกคน
.... ร่วมนอนและกินถิ่นมัฆวาน
สมานผูกพันจนมั่นชนม์
รักเรียนเรียนรักประจักษ์ใจได้ผล
ด้วยมนต์องค์มัฆวาน
|