.... เมื่อเราอยู่ในดงตาล
เปรียบปานอยู่ในปราสาทใหญ่
พี่น้องท้องเดียวผูกเกลียวใจ
อยู่หอใดรักกันมั่นมิคลาย
.... โน่น สน - สระน้ำ - กอบัว
รอบตัวชื่นชูดูไม่หน่าย
ดอกไม้สวยงามที่เรียงราย
แวดล้อมกายล้วนพาสุขสำราญ
.... บางเวลานึกเศร้าเหงาใจ
อยากเจอใครมิได้พบพาน
ยังบรรเทาเพราะเรารักบ้าน
แดนดงตาลนี้ถิ่นสำคัญ
.... สร้างรู้ - สร้างรัก - รมทรวง
ดุจดวงสุรีย์สร้างชีวัน
ถิ่นนี้ ผองเราเปรียบสวรรค์
จวบถึงวันสำคัญใฝ่ฝันเอย
|