เจ้าเงาะแลตะลึงทึ่งในโฉมศรี
ยอดโสภานารีพี่เพิ่งเคยเห็น
มองตรงไหนงามไม่เว้น
ล้วนงามเด่นชวนมอง
แรกเห็นนางรัญจวนป่วนจนเคลิ้มฝัน
ช่างโสภาลาวัณย์มั่นจริงจริงน้อง
มองจนหลง มองจนร้อง
เงาะคงต้องเสียชาย
ตัวพี่อำไพ ข้างในเนื้อทอง
สวมเกราะเงาะครองให้มองเห็นร้าย
กายจำแลงของพี่จะมีใครปองหมาย
เจ้ามองคงมิวายชังรูปกายทันที
จึ่งขอมนต์เทวาทั่วแดนฟ้านั้น
ถ้าแม้นบุญชีวันคู่กับโฉมศรี
จงดลน้องมองทางนี้
เห็นกายพี่แสนงาม
|
