เมื่อลมพัดโชยโบยมาฉันก็นิทราลงพลัน
ใจบันดาลให้ฝันทันที
วิญญาณก็ลอยล่องไปออกจากร่างกายเร็วรี่
ฟังจะเล่าฝันดีให้ยิน
วิญญาณลอยผ่านละหานลำธารลำห้วยบึง
ลอยลมไปถึงทุกแห่งหน
ยลพิศจิตไม่วายถวิล
โขดเขาลำเนาพงไพร ถิ่นไกลวิไลงามสิ้น
เพลินลอยไปยังถิ่นทะเลพลิ้ว ลมพัดเฉื่อยฉิวมา
โน่นเกาะแสนงามนามใดวิไลเหลือเกินเพลินใจ
ลอยละลิ่วอยู่ในคงคา
ยอดเขาสูงปานวิมานตระหง่านเงื้อมง้ำนภา
เพลินดูหมู่วนาป่าไกล
ลมรวยรินกลิ่นดอกไม้พนาพาชื่นใจ
ใครมาชมไซร้คงใหลหลง
งามเหลือจิตพะวงหลงใหล
ลมพัดคลื่นซัดเข้าฝั่ง ดั่งเพลงครื้นเครงฤทัย
ชมด้วยความสุขใจ เกาะในฝันมั่นอารมณ์สมปอง
|
