ช) โอ้คนดีขวัญชีวีเห็นใจก่อน
พี่มาวอนเพราะรักเธอนั้นเจียนคลั่ง
ญ) เบื่อถ้อยคำของผู้ชายไม่อยากฟัง
เมื่อรักแล้วชังทำทิ้งขว้างห่างไป
ช) พี่จากกรุงเพราะใจมุ่งรักชาวใต้
เจ้าจะงอนค้อนไปไยนะใจเจ้า
ญ) หวั่นจะตรมเพราะคำชายหากใจเบา
เมื่อเขาร้างเราทิ้งเราจะอับอาย
ช) โธ่ ! จะมัวอาวรณ์ไปไย
ญ) แม้นนานไปคงจืดจางห่างหาย
ช) พี่รักเธอเสมอมิคลาย
ญ) กลัวรักกลายไม่จริงซิใจ
ช) พี่จะจริงเหมือนวาจาสัญญาให้
หากเปลี่ยนใจ(เอ้า)ขอให้ตายเพราะฟ้าผ่า
ญ) พี่เอ่ยคำซ้ำสาบานลั่นวาจา
น่าเวทนาหวังมาเพียงหลอกลวง
ช) โธ่ ! ไม่ยอมรักพี่จริงหรือใจเจ้า
พี่ซมเซาเพราะรักเจ้านั้นหนักหน่วง
ญ) จะเก็บความรักไว้ไยให้หนักทรวง
เร่ขายรักลวงเอาซิเอาเอ้าแจกฟรี
ช) โถ ! เจ้าประนามว่ารักของพี่นี้ไร้ค่า
เจ็บอุราหาใครมาเหมือนทรวงพี่
ญ) เบื่อมารยาร้อยวาจาหลอกนารี
พูดไปทั้งปีไม่มีใครอยากฟัง
ช) เมื่อไม่รักก็จะลาเธอไป
ขอลาตายไม่กลับคืนอย่าหวัง
ญ) ตายเสียดี เชือกพี่มีหรือยัง
ช) อ้าวโธ่ น้ำใจช่างกระไรร้ายจัง
ญ) อุ๊ย ! ก็อยากมางอนร้อนอารมณ์สมน้ำหน้า
ช) พี่เอ่ยมาแล้วมีใครเห็นใจบ้าง
ญ) หากพี่ชายรักน้องจริงก็โปรดฟัง
ตึก รถ พร้อมพรั่งเงินทั้งคลังมาหมั้นเอย.
|
