เฉยเถอะคุณอย่ามาสนใจ ถามทำไมรักใครหรือยัง
ไม่เคยคิดเคยหวัง ฉันเป็นคนระวังยังคิดเจียมกาย
แสนรำคาญวานอย่าอาทร ด้วยฉันมิเคยอาวรณ์ร้อนรนรักชาย
ไม่เจอคนที่หมาย ขอเป็นคนเดียวดายสบายหัวใจ
การแต่งงานถึงกาลสิ้นสาว ใช่เป็นเรื่องราวของใคร
มาห่วงกันสำคัญแค่ไหน เมื่อใจฉันไม่ชื่นชม
ถึงความงามโรยสิ้นตามวัย แต่ฉันมิเคยอาลัยสนใจคิดตรม
อยู่คนเดียวสุขสม แสนสบายอารมณ์รื่นรมย์ทุกวัน
ขำจริงคุณที่มาเพ้อวอน ฉันคนงอนเดี๋ยวรอนสัมพันธ์
อย่าพึงคิดพึงฝัน เพ้อคารมรำพันวอนฉันงมงาย
ฉันยังปองครองโสดนาน ๆ ให้ชายถอนใจรำคาญเพราะความเสียดาย
ให้วิงเวียนกระหาย หลงความงามจนตายด้วยใจระทม
คอยอยู่จนพ้นวัยสิ้นหวาน สิ้นชายต้องการชิดชม
คงสุขสมไร้ความขื่นขม รื่นรมย์สันโดษเรื่อยไป
ฉันกลัวจริงในเรื่องใจชาย ผิดหวังแล้วตรมจนตายช้ำกายช้ำใจ
อยู่คนเดียวสดใส ไร้ชายในดวงใจไม่เป็นทุกข์เลย
|
