หญิง) โอ้บางต้องจำพ้อพร่ำเปรยพจน์
มดจากบางมดแสนกำสรดท่วมใจของบาง
เจ้าเคยอยู่มาสำราญอุราแล้วลาเหินห่าง
ทิ้งให้บางร้างวางวาย
เจ้าจำจากบางหรือจืดจางรส
มดจากบางมดหวานบางหมดสิ้นบางหรือไร
อยู่มากี่ปีหวานใดที่มีพร้อมพลียกให้
มดเจ้าไฉนลืมบาง
โอ้มดเอยเคยรักข้า
มดเคยสัญญาจะรักข้าไม่จาง
มาสิ้นชมพอสมแล้ววาง
ไยมดจืดจางทิ้งบางให้เหงา
โธ่บางต้องครวญหวนไห้รันทด
มดจากบางมดแสนกำสรดทั่วบางของเรา
เจ้ามาจากไกลหัวใจข้าตรมระทมทุกข์เศร้า
มดเจ้าจงหวนมาเยือน
ชาย) โอ้จำจากบางคล้อยห่างบางมด
มดต้องรันทดถึงกำสรดก็จำขอลา
แผ่นดินแห่งบางทุกทางเปรียบปานวิมานของข้า
หวนคร่ำครวญหาอาลัย
จากบางห่างไปมดต้องไกลรส
รสส้มบางมดถึงจะหมดจดจำฝังใจ
จดจำได้ดีรสใจที่มีมิตรพลีพร้อมให้
หวานชื่นเพียงไหนใจเตือน
บางมดเอยเคยเห็นหน้า
มดไกลสายตาบางของข้าอย่าเลือน
บางมดคอยคอยมดนี้เยือน
ไปแล้วไม่เลือนหวนเยือนถิ่นนี้
โอ้จำจากบางมิสร่างรันทด
หวังว่าบางมดนี้ไม่หมดสิ้นในมดดี
เด่นดังชื่อบางมดเราเด่นทางน้ำใจน้องพี่
มดห่างบางนี้เพียงกาย
|