วิมานลานร่มอาศรมฝากใจ (ฮัม)
คือลานร่มในลานจันทน์
ชโลมโลมหลั่งมนต์ขลังผูกพัน (ฮัม)
จึงจำร่มจันทน์ไม่หาย
ลานจันทน์วันเพ็ญ เด่นจันทร์
ยังฝากรอยฝันไม่คลาย
แสงจันทร์จูบจันทน์พรมพราย
หอมจันทน์ก็คล้ายแก้มนาง
ถึงวันเวียนเคลื่อนยังเหมือนนั่งชม (ฮัม)
ลานจันทน์รื่นรมย์เลือนลาง
เห็นใครคนหนึ่งงามซึ้งไม่จาง (ฮัม)
สัญญาไม่ร้างลานจันทน์
ลานจันทน์พารัญจวนป่วนใจ
มันซอกมันไซร้ชีวัน
คิดแล้วมันชอกช้ำ พร่ำฝัน
วิมานเมื่อวันรื่นรมย์
วิมานไกลจิตยังชิดผูกพัน (ฮัม)
รำพึงกลิ่นจันทน์เคยดม
โถเคยปันแก้มเคยแถมให้ชม (ฮัม)
หอมยังชื่นฉมทรวงใน
ลานจันทน์พารัญจวนแก้มนาง
ยามห่างยังหวนอาลัย
ใครพบนางแก้มหอมบ้างไหม
เขาคือคู่ใจข้าคอย
|