.....ยามเมื่อจากไป..ห่างพ้นถิ่นไทย
ฟากฟ้านั่นไง เพื่อนคู่ใจยามนี้
พื้นฟ้ากว้าง อ้างว้างเหลือที่
มองพื้นปฐพี..เร้าฤดีสุขสันต์..
.....ไปอยู่ต่างแดน สู่แคว้นตระการ
ยั่วเย้าเปรียบปาน ถิ่นวิมานเมืองสวรรค์
ผาสูงลิ่ว โรยริ้วลดหลั่น
เพลินน้ำตกชัน.. สารพันตื่นตา
.....ฟ้าเช้า ๆ..ยิ่งเร้าให้เราสำราญใจ
หิมะนั้นงามวิไล พลิ้วพรายพร่างมา
สวยเหลือล้น เมฆบนเรืองรอง แสงทองทา
ถูกหิมะพา..เกาะกิ่งไม้..ดุจแสงมณี
.....จะสุขอย่างไร สดสวยเท่าใด
ไม่รั้งจิตใจ เท่าถิ่นไทยเรานี้
ท้าทุกหล้า จะหาใดที่
สุขแท้ไม่มี..เหมือนเมืองไทยเราเลย
|