สุขกันเถอะเราเศร้าไปทำไม
อย่ามัวอาลัยคิดร้อนใจไปเปล่า
เกิดมาเป็นคน อดทนเถอะเรา
อย่ามัวซมเซาทุกคนเราทนรัน
โลกคือละครอย่าอาวรณ์เลย
สุขทุกข์อย่างเคยรับแล้วเป็นเช่นกัน
ปล่อยไปตามบุญและกรรมบันดาล
อย่ามัวโศกศัลย์ยิ้มสู้มันเป็นไร
(หมู่ชาย) เชิญสำราญร่วมเบิกบานดวงใจ
ลืมทุกข์ไปทำให้ใจเริงรื่น
สุขกันเถอะดี อย่ามัวรีรอ
อย่าทำหน้างอ ยิ้มนิดพอใจชื่น
ชีพจะดำรง อยู่ยงคงคืน
ต่ออายุยืน ยิ้มนิดเดียวให้ชื่นใจ
โลกคือละคร ทุกตอนต้องแสดง ทุกคนทนไป
อย่าอาลัย ยิ้มกันสู้ไปจะได้สบาย
|