บุญชักพามาเห็นห้วยแก้ว
งามเพริศแพร้วดังแก้วเลื่อมลาย
ธารละหานไหลผ่านเป็นสาย
เย็นน้ำใสนั้นไม่เหือดหายห้วยงามคล้ายสวรรค์สร้างมา
โขดหินเรียงอยู่เคียงคู่กัน
งามเฉิดฉันด้วยชั้นศิลา
แลเงื้อมง้ำสูงต่ำชะง่อนผา
มีโขดเขาลำเนาป่าวาววับตาน่านิยม
แว่วเสียงน้ำดังซู่
น้ำใสไหลอยู่ชื่นชูอารมณ์
น้ำตกเสียงครื้นโครม
ฉันชมเพลินเสียงฟังสำเนียงน้ำไหล
ลมพัดเย็นให้หนาวอุรา
หอมบุปผาลอยฟุ้งแต่ไกล
เอื้องสวรรค์หลายพันธุ์กล้วยไม้
เพลินด้วยรักหลงฝักใฝ่ชื่นฤทัยได้เหมือนกัน
มีสาวงามอาบน้ำในห้วย
นางช่างสวยดุจเทพเทวัญ
อ่อนเอวบางสำอางร่างนั้น
ร่างสวรรค์ไหวสั่นในน้ำ โอ้เลิศล้ำงามแท้แม่เอย
เพลินหลงมองแลจ้องไม่วาย
งามทั่วกายใจหายหมดเลย
ภาพสวรรค์หรือทันแม่เอ๋ย
งามชาวเหนือเหลือจะเอ่ย ใจหวังเชยชื่นฤทัย
ร่างนั้นโผแหวกว่าย
พิศแล้วไม่หน่ายไม่คลายจากไป
ลอยเล่นน้ำเร้าใจน้ำในธารใสมองแล้วใจวาบหวาม
บุญสายตาจะหาใครเหมือน
จึงได้เยือนมาพบภาพงาม
ใจฉันรักนึกจักไต่ถาม
แต่กลัวเขาว่าลวนลาม ดูสาวงามชื่นนักเอย
|
