อย่าอย่าทำให้ช้ำอีกเลย
น้ำตามันเคยร่วงรินเพราะคุณมากมาย
คุณได้ทำฉันช้ำใจกาย
เจ็บยังไม่หายไม่หายไม่หายคลายคลอน
อย่าอย่ามาปั้นคำเสกสรร
หัวใจยังหวั่นที่โดนรักมันหลอกหลอน
คุณไม่เคยรักใครแน่นอน
เมื่อใจคุณหลอนอย่าคิดมาอ้อนวอนกัน
(*) คุณนั้นลวงรักลองเรื่อยมา
ปากเอ่ยวาจาหวังพร่าพรหมจรรย์
เมื่อได้ชื่นแล้วคืนคำมั่น
ก็จากไปพลันทิ้งฉันหม่นหมอง
อย่าอย่าทำให้ช้ำอุรา
ฉันยังจำว่าอุราร้าวปานกลัดหนอง
คุณอย่ามาหวังใจใคร่ปอง
เพื่อเพียงสนองรักลองรักครองเพียงคืน
(ซ้ำตั้งแต่ * อีกครั้งหนึ่ง)
|
