เมื่อได้อยู่กับชู้ชื่น
ต้องกล้ำกลืนเพราะความจน
สู้บากบั่นกันสองคน
ยังไม่พ้นความจนได้
ต่างก็อยู่ไม่รู้ห่าง
ไม่มีจางไปทางใด
ต่างก็อยู่คู่หัวใจ
ฝากรักไปจนวันตาย
* ปรองดองกันสองคน
ดิ้นรนจวบจบชีพสลาย
ทนไปไม่เว้นวาย
ฟ้าดินสลายมิคลายแคลงไป
จะไม่ให้ใครเขาหมิ่น
กัดเกลือกินจนสิ้นใจ
ฝากสวาทฝากรักไป
ไม่ร้างไกลใจแน่นอน
(ซ้ำตั้งแต่ *)
|