ดอกท้อบานเทศกาลหน้าร้อน
ยามฉะอ้อนออดรักใจหวน
หนุ่มเคียงสาวอายชม้ายม้วน
ปรางสาวนวลดั่งดอกท้อพอสบใจ
แก้มเรานี้สีดอกท้อตลอดกาล
แต่ดวงมานหาได้คิดถึงรักไม่
เพราะรักเราหมายมุ่งอยู่สูงไกล
สุดจะไขว่เอื้อมคว้ามาเชยชม
เหมือนกิ่งสนอยู่บนยอดภูผา
หากมีปีกจะผวาดอมดม
เป็นมนุษย์นี้สุดจะตรอมตรม
เทพอุ้มสมจึงจะได้สมใจปอง
|