เมื่อเอ๋ย เมื่อคืน ยังชื่นด้วยคำหวานที่พี่โลม
เจียนเหนี่ยวน้อมโน้มน้องให้เพลินโลมหลงคำพร่ำวอน
ใจน้องเรรวนจวนหวนละเมอ ครวญเพ้อยามนอน
ยังคิดกริ่งเกรงไว้ก่อน แต่ทรวงสะท้อนอาวรณ์ผูกพัน
เฝ้าเอ๋ย เฝ้าตรอง ยังข้องอยู่ในฤทัยไม่เบา
เกรงพี่นั้นเย้าน้องด้วยเชิงชายหมายลวงให้ฝัน
มองพิศดูตน ฉงนดวงใจ ตรงไหนงามกัน
ชายเขาจึงปองหมายมั่น ดุจเราพริ้งพรรณเฉิดฉันเรือนกาย
อันคารมชาย เมื่อยามหมายเชยทุกคำ
คงปั้นด้วยน้ำ ถ้าเชื่อคงช้ำใจตาย
ควรรอดูใจว่าจริงหรือไรใจชาย
จริงหรือไรใจชายว่าไม่กลับกลายภายหลัง
ตอบเอ๋ย ตอบคำ วอนพี่โปรดจำแล้วไปใคร่ครวญ
ในโลกนี้ล้วน ล้นด้วยจำนวนหญิงงามให้หวัง
ควรค้นคนงาม พลางถามใจดู จนรู้จริงจัง
ความรักที่ตรองแล้วหยั่งพี่จริงและจังกับหญิงคนใด..
|