รูปงามเลื่องลือระบือไกล
ผูกใจใฝ่ปองละอองนวล
เพื่อเธอยิ่งเพ้อละเมอครวญ
เริงเคล้าเร้าใจครวญเร้ารัญจวนชวนพะวงถึงอนงค์หลงจริง
ผ่องพรรณเปรียบเหมือนดวงจันทร์งามยิ่ง
เพริศพริ้งกว่าหญิงใดใดในหล้า
รูปเธอดั่งเทพธิดาดัดแปลงแฝงกายมา
โฉมสุดาจึงสะคราญและตระการแสนงาม
ด้วยบุญที่ทำไว้นำพา
ให้มาได้ชมสมดังใจ
ช่างงามซาบซึ้งตรึงฤทัย
งามแท้แลวิไลล้ำใคร ๆ ไร้ราคีทั้งอินทรีย์พร้อมทั่ว
เมื่อยิ้มจิ้มลิ้มเธอชวนยวนยั่ว
มืดมัวด้วยหลงนิยมชมชื่น
ผ่านไปหทัยฉันจำกลืน
ผูกพันทุกวันคืน ฝืนอุราพยายามมิคลายความรักเอย
|