ข้าไหว้วอนขอพรปวงเทพเทวาบันดาล
ข้าจนแสนจนจึงไร้คนเมตตา
เกิดมาชาตินี้เสียแรงบำเพ็ญความดีนานา
บาปกรรมตามมาสุดปัญญาแล้วยังไม่สิ้นเวร
เรารักบูชาเขาชังน้ำหน้าวาสนาพาเข็ญ
โอ้ อกลำเค็ญฟ้าดินวางเกณฑ์หรือมีผ่อนเบา
สิ้นรักสิ้นหวังเหมือนดังดวงจิตจะอับเฉา
กล้ำกลืนฝืนเอาสุดจะบรรเทาความรักอันหนักทรวง
|