(ญ)ขอลาแล้วโดม โอ้โดมเอกแดนแคว้นธรรม
แคว้นใดไม่ปานหวานฉ่ำเหมือนกับแคว้นธรรมค้ำไทย
เมื่อมาข้าฝัน ฝ่าฟันผูกพันฝังใจ
ฝันลอยเพื่อนพลอยผลักไส เขาย่ำช้ำใจเกินกลั้น
(ช)ขอวอนงามปลื้ม อย่าลืมกลิ่นร่ำจำปี
เคยนั่งดูดอกขาวคลี่ ตรงริมนทีนั่น
แดนโดมฤดี ร่มจำปี เขื่อนขวัญ
เราร่วมเกลียวรักมั่น เคียงคู่กันเสมอกาล
(ญ)หวังลอยคล้อยไป ตัดใจจากโดมขอลา
แม้โดมจะยังรักข้าเหมือนเจ้าพระยารักธาร
อยู่ไยเพื่อนเมิน ต่างเดินดุ่มเพลินพิมาน
แสนอาย โอ้โดมสถาน หวังสิ้นขอซานซมซ่อน
(ช)ขวัญเอยเพียรใหม่ พลาดไปประหนึ่งเป็นครู
โดมยังรอที่รักอยู่ รอดูน้ำใจก่อน
จำปีเป็นใจ ห่วงอาลัยมิ่งสมร
ซึมเศร้าคอยขวัญอ่อน คืนโดมก่อนเถอะน้องเอย
|
