หญิงอ่อนโลกอ่อนวัย
ชายถึงลวงหญิงได้เพราะหัวใจหญิงซื่อ
เชื่อว่าจริงจึงยึดถือ
อกเอ๋ยนี่หรือคนซื่อ ชายงาม
หญิงอยู่ฟ้ากิ่งดาว
ชายหวังปองโน้มน้าว ใจหญิงสาวมิห้าม
เชื่อว่าจริงจึงหลงตาม
กลับเป็นรูปงาม ใจทรามเหลือใจ
หญิงอ่อนโลกโง่งม
จึงช้ำใจระบม ทุกข์ถมหมองไหม้
เชื่อว่าจริงจึงหลงไป
อกเอ๋ยเจ็บใจความไม่เดียงสา
เจ็บแล้วจึงรู้
แต่ทั้งที่รู้รักยังฝังสู่อยู่มิลา
ใจนะใจคงเป็นบ้า
ช่างน่าเวทนา หลงเฝ้าบูชารักลวง
|
