จากบทพระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ ๖ เรื่อง "พระร่วง"
มีอีกเพลงหนึ่งต่อมา คือ "ไทยรวมกำลัง"
ขออัญเชิญมาดังนี้...
"พระร่วง"
"ที่ท่านเชิญเราขึ้นครองราชย์
เถลิงอาสน์สุโขทัยสโมสร :
เราจะประศาสน์การนคร
ให้ประชานิกรสุขสราญ
ซึ่งท่านให้อิสริยยศ
เรามิอาจหาพจน์พอตอบท่าน ;
ขอแต่ให้เสนาพฤฒาจารย์
สมัครสมานสามัคดี .
อย่าเห็นแก่ตัวมัวพะวง
ลุ่มหลงฤศยาไม่ควรที่ ;
อย่าต่างคนต่างแก่งกันแย่งดี ;
อย่าให้ช่องไพรีที่มุ่งร้าย .
แม้เราฤศยากันและกัน
ไม่ช้าพลันจะพากันฉิ บ หาย ;
ระวังการยุยงส่งร้าย ,
นั่นแหละคือเครื่องทำลายสามัคคี .
คณะใดศัตรูผู้ฉลาด
หมายมาดทำลายให้เร็วรี่ ,
ก็ยุแยกให้แตกสามัคคี ,
เช่นกษัตริย์ลิชชวีวงศ์โบราณ .
พราหมณ์ผู้เดียวรับใช้ไปยุแหย่
สาระแนยุญาติให้แตกฉาน ,
จนเวลาศัตรูจู่ไปราญ
มัวเกี่ยงกันเสียการ , เสียนคร.
ฉนั้นไซร้ขอไทยจงร่วมรัก ,
จงร่วมสมัครสโมสร ,
เอาไว้เผื่อเมื่อมีไพรีรอญ
จะได้สู้ดัสกรด้วยเต็มแรง .
ไทยรวมกำลังตั้งมั่น
จะสามารถป้องกันขันแข็ง ,
ถึงแม้ว่าศัตรูผู้มีแรง
มายุทธแย้งก็จะปะลาศไป .
ขอแต่เพียงไทยเราอย่าผลาญญาติ ;
ร่วมชาติร่วมจิตเป็นข้อใหญ่ ;
ไทยอย่ามุ่งร้ายทำลายไทย
จงพร้อมใจพร้อมกำลังระวังเมือง .
ให้นานาภาษาเขานิยม
ชมเกียรติยศฟูเฟื่อง ;
ช่วยกันบำรุงความรุ่งเรือง ,
ให้ชื่อไทยกระเดื่องทั่วโลกา .
ช่วยกันเต็มใจใฝ่ผดุง
บำรุงทั้งชาติศาสนา ,
ให้อยู่จนสิ้นดินฟ้า ;
วัฒนาเถิดไทย , ไชโย ! "
|
|
นิมิตฯ
|
|
