นานแล้วไม่พบกัน
เฝ้าคอยทุกวันด้วยใจมั่นผูกพันรักปอง
เจอะใครฉันจ้อง
ด้วยใจเรียกร้องฉันจ้องว่าต้องเป็นเธอ
แต่ครั้นเขาหันมาอกเอยนิจจาไม่ยักใช่
ยิ้มให้แล้ว..เหม่อ ฉันมองเขา..เก้อ
ด้วยใจฉันเผลอละเมอพร่ำเพ้อทุกวัน
เธอนะใจทำไมร้ายยิ่ง
หรือจะทิ้งความจริงใจนั้น
ครั้งดั้งเดิมนั้นเสกสรร
คำรำพันรักไม่หน่าย
รักไม่เสื่อมคลายจนตายด้วยรักแท้แน่ใจ
นานแล้วไม่พบกัน
แต่ความสัมพันธ์เมื่อครั้งก่อนไม่คลอนหายไป
ว่าเคยรักใคร่
ร่วมใจรักไว้จำได้อย่างไรยังรู้
ใจฉันคิดถึงเธอ คร่ำครวญละเมออยากเจอแน่
รักคงแท้ สู่ขอเป็นเนื้อคู่
อย่าให้อดสูอายใคร มั่นไว้แน่นอน
เธอนะเธอหากเจอเมื่อไหร่
ฉันจะยั่วเหมือนไม่อาวรณ์
ด้วยว่าเธอนั้นหลอกหลอน
ฉันร้าวรอนร้อนใจยิ่ง
ร้ายจริงผู้หญิงพอเบื่อแล้วก็ทิ้งฉันไป
|