แต่ก่อนแต่ไรไม่เห็นว่าดี
มาบัดเดี๋ยวนี้กลับเห็นอย่างไร
ก่อนเธอเมินบัดนี้เธอมองคอยจ้องร่ำไป
ก่อนทำไมไม่เห็นไยดี
แต่ก่อนแต่ไรไม่เหลียวไม่แล
มาเปลี่ยนมาแปรเสียแล้วละซี
แปลกในใจแต่ไหนแต่ไรไม่เคยไมตรี
แต่บัดนี้จะชิดจะเชย
ฉันครวญฉันใคร่จนจิตใจละเมอ
แต่เห็นเธอนิ่งเฉย
ก่อนไม่ชื่นไม่เชย ก่อนไม่เอ่ยไม่ฟัง
ทั้งคำสั่งคำสอน
ไม่ชื่นไม่ชูไม่รู้จิตใจ
แต่ก่อนแต่ไรกลับซ้ำทำงอน
ก่อนเธอชังบัดนี้เธอชมไม่ชังดังก่อน
ให้อาวรณ์สะท้อนสะเทือน
แต่ก่อนแต่ไรไม่เห็นไยดี
มาบัดเดี๋ยวนี้ไม่เฉยไม่เชือน
กลับยินดีบัดนี้น้ำใจไม่ลืมไม่เลือน
ก่อนทำเบือนบิดพลิ้วคำคม
ไม่เกี่ยงไม่งอนไม่ค้อนอีกเลย
จะชื่นจะเชยจะชิดจะชม
ก่อนไม่พูดไม่เพ้อไม่พร่ำในคำคารม
เปลี่ยนอารมณ์กลับนึกเอ็นดู
นึกถึงเมื่อก่อนเธอแง่งอนเหลือใจ
ยิ่งคิดไปอดสู
ก่อนไม่ชื่นไม่ชูก่อนไม่คู่ไม่ควร
จึงได้ด่วนเดินหนี
เคยโกรธเคยเคืองก็หายชิงชัง
มาเชื่อมาฟังเพื่อหวังไมตรี
เกลียดก็กลาย จากร้ายกลายเป็นมาเห็นว่าดี
กลับทวีได้รักทุกวัน
|
