ยามเมื่อเดือนคล้อยเคลื่อนเลือนร้าง
ดั่งใจฉันดับเดือนลับอ้างว้าง ด้วยรักจางห่างไกล
เดือนไม่เห็นเตือนเธอให้ กลับพรากจากไป
ปล่อยให้ฉันหมองไหม้ หัวใจตรมน้ำตา
ร้าวฤทัยเพราะใจแสนห่วง
ด้วยความรักหน่วงหนักหนา
เปลี่ยวใจเหมือนดั่งเดือนร้างฟากฟ้า
เศร้าอุราเหลือทน
โอ้แสงเดือนลอยเลื่อนลับไป
เหมือนดั่งหัวใจหมองหม่น
ฝากใจไว้อยู่เคียงชู้ทุกหน
จะขอเทิดท้นจนสิ้นรอย
ครวญด้วยใจฝันใฝ่ไม่น้อย
มองดาวเอ๋ยเคลื่อนมองเดือนก็คล้อย ยามรักลอยเช่นเงา
ความรักเหมือนดังลมว่าว โบกโบยเพียงคราว
ผ่านไปแล้วก็เศร้า รักเราก็เหมือนลม
ลมหรือเดือนแม้เลือนลับไป
ก็ยังหวังให้ได้ชม
แต่รักฉันเล่าอับเฉาไม่สม
เฝ้าแต่ตรมสัมพันธ์
ฝากน้ำคำที่พร่ำนี้ไป
ขอส่งน้ำใจเคียงมั่น
ติดตามรักชื่นกลับคืนให้ฉัน
ร่วมทุกข์สุขสันต์คงมั่นเอย
|
