ช) เฝ้ามองจอมขวัญ ละเมอหมายมั่นฝันรักไม่วาย
ญ) มองดูตัวชั่วไฉนเป็นกระต่ายแต่หมายชมจันทร์
ช) อกเอ๋ยจรกาหลงรักบุษบาทุกเวลาจาบัลย์
ไม่เจียมใจฉันหมายชมดวงจันทร์ก็พลันช้ำอุรา
ญ) ห่างกันแค่ไหนยังแลเห็นได้เหมือนหงส์กับกา
ยูงพรายใจปรารถนา เหลิงเมฆาต้องถลาลงตม
ช) เปรียบตัวเป็นกา ควรหรือจะพาหงส์ลงมาเชยชม
ต้องทนขื่นขม หลงรักจึงตรม ชวดชมแล้วซิเรา
ญ) โอ้กากับหงส์สูงเกินเหินส่ง เห็นหงส์แต่เงา
เจียมใจเราไม่เทียมเขา ลืมดูเงาโฉดเขลาเพียงใด
ช) อกเอ๋ยมีกรรม ชั่วช้ารูปทรามรับเคราะห์กรรมทนไป
ญ) ชาติก่อนทำไว้ แม้มีชาติใหม่ให้งามล้ำใครเอย
|
