เดือนครึ่งดวงฉายทั่ว
ข้างแรมแสงมัวซีดสลัวมัวตา
เดือนครึ่งดวงฉายมา
มืดมัวหนักหนาเคยเด่นฟ้าคราเยือน
เดือนครึ่งดวงแสนเศร้า
ครึ่งหนึ่งเห็นเงาครึ่งหนึ่งเว้าแรมเลือน
เดือนโอ้เดือนเอ๋ยเดือน
ยิ่งดูยิ่งเหมือนใครเชือดเฉือนจันทร์เจ้า
คร่ำครวญมิวาย
แม้กระต่ายยังแหนงหน่ายหายมึนเมา
เดือนมืดเป็นเงา
รักของเราพลอยอับเฉาเศร้ากับจันทร์
เดือนครึ่งดวงลับไป
เปรียบดังหัวใจแหว่งวิ่นหายตามกัน
ดังมีดคมร้อยพัน
มากรีดใจฉันจึงโศกศัลย์หนักหนา
|