วาดสวรรค์วิไล...ไว้ในอุรา
เมื่อใจน้องแย้มมา...พบพาเยื่อใย
เหมือนสะพานสวรรค์อำไพ
สะพาน...น้องวางให้ดวงใจรักเดิน
ไต่สะพานโสภา...น้องมาครึ่งทาง
สู่สวรรค์สำอาง...หนทางเจ้าเชิญ
น้องปรานีพี่นี้จึงเพลิน
เพลิน...พี่หลงเพลินเดินด้วยปลื้มทรวง
เห็นสวรรค์ไม่ห่าง
พริบตาพี่คว้าง...ลอยหวิวปลิวร่วง
ไร้มือน้องเหนี่ยวหน่วง
เห็นเพียงกึ่งสรวงทรวงช้ำแค่ไหน
โอ้สวรรค์ค้างใจ...เหมือนไฟไหม้ทรวง
สิ้นสวรรค์ทั้งปวง...น้องลวงพี่ไย
ถอนสะพานทอดสรวงดวงใจ
ถอน...สวรรค์ไปพาให้พี่ตรม
|
