| คืนหนึ่งเทวาบันดาลให้ข้าได้ฝันภิรมย์ เห็นเทพบุตรวิไล เร้าใจรักใคร่ชิดชม
 ข้าได้ชื่นชูสู่สม หลงเล่ห์ภิรมย์ชื่นชมสมใจ
 
 ข้าตื่นรำพึงรำพัน เทพบุตรองค์นั้นหายไป
 คะนึงถึงจิตชิดชู รักยังสิงสู่ฤท้ย
 โอ้เพียงฝังอยู่ครู่ใจ สิ้นฝันไป สิ้นชม
 
 เมื่อเทพเทวาดลใจ ให้ฝันไปแต่กลับไม่อุ้มสม
 ทุกวันข้าน้อยคอยอยู่ หวังได้ร่วมชู้ภิรมย์
 คอยเทพบุตรสุดชม หวนไห้ใจตรมสุดภิรมย์ชมชื่น
 |