ช) โอ้ใจพี่นี้จะขาด ใจพี่นี้จะขาดแล้วนงนาฏเอย
วอน วอนด้วยรักทรามเชย โถช่างเฉยเมยไม่เคยปรานี
โปรดมาเถอะรักกันก่อน มาเถอะรักกันก่อนขอวอนไหว้ที
รอ รอแก่แล้วไม่ดี สาวอยู่ทั้งทีต้องมีรักใคร่
มารักกันน้องเอย ชื่นเชยหวานใดเลยเทียมได้
อิ่มอารมณ์สมความเริงใจ สุขใดใดไม่เหมือนได้รักโลมกาย
เธอดังดอกไม้แรกบานไยไม่คิดต้องการวิมานเพริศพราย
บาน บานผ่านแล้วย่อมวาย แสนเศร้าเสียดายเมื่อตายไร้ค่า
ญ) โอ รักเป็นฉันใด หวั่นใจเพราะไม่เคยดังว่า
ช) หวั่นไปไยไร้มวลมายา เชื่อวาจาไม่รักไม่รู้เลยเธอ
จูบเดียวก็รู้กระจ่าง มองโลกนี้สว่างสำอางเลิศเลอ
ญ) โอ โอแทบเคลิ้มละเมอ
พ) รักนี่นะเออเลิศเลอสมจริง
|