จะโกรธเพียงไหนก่อนเกลียดโปรดใช้เหตุผลด้วยหนา
อารมณ์ร้อนรังแต่คร่าคู่เสน่หาร้างราร่ำไป
ยิ่งป่านเหนียวมั่นรักเดียวปานดวงใจ
ซื่อตรงต่อเธอแค่ไหนตรองดูเสียใหม่เถิดหนอ
จะโกรธสุดแสนอย่าเพิ่งโกรธแค้นตัดรักเลิกร้าง
คำนึงถึงความเดิมบ้างแค่ขุ่นขึ้งค้างเดี๋ยวเดียวก็พอ
โกรธเกลียดคล้ายกับเชื้อไฟรุมใจคอ
ดับไฟโกรธไปเถิดหนอชะลออารมณ์ข่มใจ
(*) คลื่นเคืองทะเลเกินคะเนแค้นคลั่ง
โกรธแค้นระบายกับฝั่งคลื่นก็ยั้งหยุดได้
นี่โกรธเคืองฉันแล้วลงทัณฑ์หนักไว้
แค้นเคืองกว่าคลื่นแค่ไหนนะจึงได้โกรธนาน
ถ้าโกรธให้ง้อกำหราบให้หงอก็สมจิตหวัง
ยอมเธอขอทำตามสั่งสุดแต่มุ่งหวังเหมือนดังต้องการ
ชั่วชีพนี้สิทธิพลีจนวายปราณ
โกรธเคืองเรื่องใดประสานรักกันดังเดิมเถิดเธอ
(ซ้ำตั้งแต่ * อีกครั้งหนึ่ง)
|