มั่นใจตั้งใจจะไม่รัก
ด้วยฉันไม่รู้จักว่าความรักดีอย่างไร
พอพบกันจิตใจก็พลันเปลี่ยนไป
กลับอายเขาเสียยกใหญ่เมื่อยามได้สบตา
หักใจมิยอมคิดผูกพัน
แล้วไยหรือนั่นพอพบกันก็ดูเหมือนว่า
เลือดในกายฉีดแรงทั่วไปทั้งหน้า
ดังไฟเผาในวิญญารุมร้อนทั่วกายามิคลาย
* หลับตาก็คอยแต่ใฝ่ฝัน
พร่ำเพ้อรำพันถึงตัวเขานั้นมั่นหมาย
ดูรึใจหักใจเพียงใดไม่วาย
ช่างคิดถึงเขาง่ายดายไม่แหนงหน่ายสักวัน
**นี่คงรักเขาเสียแล้วสิเรา
น้ำใจนะเจ้าใจของเราง่ายจริงหรือนั่น
เจอะตัวเขาทีไรอกใจไหวหวั่น
เฝ้าคอยเขามารำพันคำรักมั่นกับฉันสักคำ..
(ซ้ำ*,**)
|
