รักเจ้าเอ๋ยเคยใฝ่ฝัน รักกระสันรัญจวน
รักที่หวังดังลมหวน รักกำสรวลครวญคร่ำ
ก่อนเคยรักซาบซ่าน ปั้นคำหวานพลอดพร่ำ
กลับชอกช้ำกลืนกล้ำจำฝืน
ตัดขาดจากกัน ความโศกศัลย์รักนั้นมาหน่าย
สุขก็คลายรักสลายคลายคืน
จะหลับจะนอนใจทอดถอนสะท้อนสะอื้น
โศกสู้กลืนทุกข์สู้ฝืนขมขื่นหัวใจ
หมดสิ้นอาลัยเหมือนไฟหมดเชื้อนิดเดียวไม่เหลือเยื่อใย
จิตสุดฝืนรักคืนสิ้นไป ไม่เหลืออาลัยให้ฉัน
จะสุขอย่างไรในเมื่อใจต้องไหวต้องหวั่น
เฝ้าผูกพันรักอันนั้นคอยบั่นหัวใจ
|
