เปิดอ่านสาส์นรักชักใจหวั่น
กล่าวฝากรำพันใจมั่นอยู่
พร่ำพลอดออดง้อรอฟังดู
อยากใคร่จะรู้ดูทีท่า
เมื่ออ่านจดหมายมิวายหวั่น
อาจจะลวงฉันรำพันว่า
ฝากจิตคิดถึงจึงมีมา
ใคร่ปรึกษาวิงวอน
สงสัยนักรักเราแน่หรือไร
คลางแคลงใจเกรงจะไม่แน่นอน
จำใจจำอ่านในสาส์นวิงวอน
ควรตัดรอนหรือไร
จะปล่อยให้ง้อรอไปก่อน
บ่ายเบี่ยงเกี่ยงงอนวอนมาใหม่
จะต้องพินิจคิดการณ์ไกล
บอกแต่รับไว้ ไมตรี *
ตอบขอบใจนักรักที่กล่าว
อาจจะรานร้าวไม่คงที่
ฝากจิตคิดถึงจึงยินดี
ตอบแต่เพียงนี้คงจะเชื่อ
ตรวจสอบนิสัยดูไปก่อน
หากด่วนใจร้อนคงเป็นเหยื่อ
ไม่อาจมุ่งหวังยังคลุมเครือ
ไม่ควรเชื่อใจชาย
เพราะฉนั้นฉันจึงหวั่นพรั่นกลัว
ตามใจตัวมัวนิยมงมงาย
ควรดูไปก่อน ใจร้อนง่ายดาย
ใจผู้ชายร้ายจริง
บุรุษเจ้าชู้ดูงามเด่น
ฝึกหัดจัดเจนเป็นทุกสิ่ง
ถนัดเรื่องรัก มักไม่จริง
ปะเหลาะให้หญิงตายใจ
|
