โอ้จันทราบนฟ้าแจ่ม
เจ้ารอแรมแล้วหรือนั่น
ฉันมองมาหลายวัน
ตั้งแต่แรมพระจันทร์รอเพ็ญ
เฝ้าแลมองปองหมายมั่น
เฝ้ารอจันทร์นั้นงามเด่น
เห็นจันทร์มาหลายเพ็ญ
เมื่อจันทร์งามแล้วเป็นตรมใจ
โธ่เอ๋ยจันทร์รอแรม จันทร์หวังแจ่มเรื่อยไป
ยามหญิงเพ็ญอำไพ ไยแพ้จันทร์
เปรียบจันทร์เพ็ญเป็นฉันนี่
เมื่อยามมีรักปองมั่น
ฉันรอแรมเหมือนกัน
แต่เป็นแรมนิรันดร์จนตาย
|