ป่านนี้พี่รอ
โถพี่รอรับขวัญคลอกอดชม
ป่านนี้พี่ตรม
โถคงจะล้มจมทุกข์อันท้นท่วมใจ
ป่านนี้พี่คอย
โถพี่คอย น้องหนอพลอยห่วงใย
พลอยโศกซวนหวนครวญใคร่
เหมือนจะขาดใจ ตายร้างไร้ไปจากกัน
โถ..รอก่อนเถิดหนา
น้องจะมาหานิทรารมณ์นั่น
มาให้พี่โลมช้ำโซรมทรวงสั่น
สมที่เราฝันครั่นคอย
ป่านนี้พี่นอน
โถพี่นอนเคล้าหมอนคลอนจูบรอย
คงคร่ำครวญหวนละห้อย
โถคอยเถิดคอย จนน้องน้อยจะกลับคืน
|