โอ้เจ้าหงส์ทอง
เหินลำพองหงส์ต้องผยองฟ้าไกล
สุดที่กาเปรียบได้
วงศ์หงส์ทรงศักดิ์ไกล
เลิศวิไลสกุณา
ศักดิ์กาเสมอดิน
หงส์เหินบิน มิใช่เกลือกดินเหมือนกา
ชั้นกาจะชมฤๅสม...สง่า
ศักดิ์เช่นกาจะพร่าหงส์ตาม
ศักดิ์หงส์ดีเกิน...้ล้ำกา
หงส์คงมิกล้าให้กา...ภิรมย์
สุดจะยอมให้ชม เพราะกาโสมม
หงส์ทองไม่ชมหมองมัว
ศักดิ์ทรงหงส์ทอง
สูงเกินปอง หงส์ทองจะต้องรักตัว
ชั้นชาติไกลกันกานั้นรูปชั่ว
สุดที่หงส์ลงกลั้วรักกา
(้ซ้ำทั้งหมดอีกครั้ง)
|
