(ชาย) ...ข้าอยู่แดนไกล ดินแดนวิไลใหญ่โต
แต่ก่อนพุงโร อดโซเพราะจนทนเศร้า
ตัวคนเดียวเที่ยวซมซานรับงานหนักเบา
ด้วยตัวเรา ไม่นานฉันจึงอ้วนพี
ข้าเจอะโยคี ท่านมีวิชามากมาย
ข้าสุดดีใจ ฝากกายเล่าเรียนเต็มที่
เรียนมนตราอ่านคาถาวิชามากมี
เสกเป่านารี ให้งามวิไลบาดตา
ข้ามิง้อหญิงใด ข้าสร้างข้าใด้เพราะใช้มนตรา
เสกเป่าเพี้ยงๆสามราก็ได้นางมาร่ายรำให้ชม
ข้ามิง้อหญิงใด ข้าสร้างข้าใด้เพราะใช้มนตรา
เสกเป่าเพี้ยงๆสามราก็ได้นางมาร่ายรำให้ชม
(หมู่หญิง)...เชิญซิท่าน เชิญสำราญเบิกบานรื่นรมย์
แม้ใจท่านนิยมขอให้ชมให้ชื่นหทัย
จะรับใช้ท่านเสมอ บำเรอให้เต็มอิ่มใจ
จะร้องรำให้อารมณ์สดใสด้วยเพลง
ดื่มน้ำจันฑ์จอกนี้กลั่นจากฤดีน้องเอง
ดื่มแล้วหัวใจครื้นเครงร้องรำทำเพลงบรรเลงชื่นใจ
เมื่อเกิดเป็นคนหาความสุขใส่ตนเรื่อยไป
หมู่(หญิง)...เชิญซิท่าน เชิญสำราญเบิกบานรื่นรมย์
แม้ใจท่านนิยมขอให้ชมให้ชื่นหทัย
จะรับใช้ท่านเสมอบำเรอให้เต็มอิ่มใจ
จะร้องรำให้อารมณ์สดใสด้วยเพลง
ดื่มน้ำจันฑ์จอกนี้กลั่นจากฤดีน้องเอง
ดื่มแล้วหัวใจครื้นเครงร้องรำทำเพลงบรรเลงชื่นใจ
เมื่อเกิดเป็นคนหาความสุขใส่ตนเรื่อยไป
สนุกสุขใจตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ตัว
สนุกสุขใจตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ตัว
สนุกสุขใจตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ตัว.
|
